“შოვში მაშველებმა ქალი იპოვნა, ხელები სახეზე ჰქონდა აფარებული და… ეს იყო ჯო­ჯო­ხე­თი”...

რა გზა გა­ი­ა­რეს შოვ­ში მე­წყრის ჩა­მო­წო­ლი­სას ტყეს შე­ფა­რე­ბულ­მა დამ­სვე­ნებ­ლებ­მა, რა მოხ­და რე­ა­ლუ­რად და შე­იძ­ლე­ბო­და თუ არა ამ გან­საც­დე­ლის თა­ვი­დან აცი­ლე­ბა? – თვითმხილ­ვე­ლე­ბის მიერ აღ­წე­რი­ლი ჯო­ჯო­ხე­თი და ბუ­ნე­ბის გა­მაფრ­თხი­ლე­ბე­ლი მა­გა­ლი­თე­ბი, რომ­ლე­ბიც “გა­მოგ­ვრჩა”. რეს­პონ­დენ­ტმა ვი­ნა­ო­ბის გამ­ხე­ლა არ ისურ­ვა და აღ­ნიშ­ნა, რომ ეს არც არის სა­ჭი­რო – რად­გან ამ ტრა­გე­დი­ა­ში ყვე­ლას სათ­ქმე­ლი ერ­თია. “ორი უცხო­ე­ლე­ბის ოჯა­ხი იყო, ჩე­ხე­თი­დან და და­ნი­ი­დან. ჩე­ხე­თი­დან სა­კუ­თა­რი მან­ქა­ნით იყ­ვნენ ჩა­მო­სუ­ლი. კა­რა­ვი გვა­თხო­ვეს. გვე­უბ­ნე­ბოდ­ნენ, მა­რა­გი ბევ­რი გვაქვს და არ შე­გე­შინ­დეთ, ყვე­ლას გვე­ყო­ფაო. ვა­ზი­ა­რებ­დით სურ­სათს, კარ­ვებს, ნივ­თებს.

“შოვში მაშველებმა ქალი იპოვნა, ხელები სახეზე ჰქონდა აფარებული და… ეს იყო ჯო­ჯო­ხე­თი”...